Melekler diyarýndan geçtim bir azrailin þah damarýmý emiþini geçemedim sanýrým bir de o bilmiyor sensizliðin emmiþini
yoklarýný batýrýyor öyle acý veriyorsun ki beyin damarlarým kanýyor omurgasýndan kuvvet alýyor
kuvvetsiz ümitsiz deðilim gene de bu yüzden aþk þah damarýmla emiþiyor bu yüzden aþk-ý hayat þah kanýmda ölmüyor bu yüzden zifiri karanlýðýn asi mavi düþleri ay ýþýðýna beþik kurmuþ sallanýyorken beyin jimnastiðim ölmüyor
sonra ! gecenin þavký zevaline vuruyorken omuzlarýma HarÝka bir peri konuyor
sen diyor sen sen hep iyi ol benim kadar deðil benlerim kadar iyi ol içimdeki sen kadar susuz kalmýþ zehr-i mar kadar iyi ol
git sen cennete gir ben ayaðýn bastýðýn topraðýn olurum
git cehennemde yanan ateþim ol kýzgýnlýðýna açan gülün olurum
git bir canýmýz bin derdimiz olmasa nasýl ruhum külüne þükür bulsun