Kahır
Kime dost dediysem, terk edip gitti,
Bu terk ediþ benim canýma yetti,
Kalmadý mecalim, ümidim bitti,
Dost dediklerim hep yýkýp gittiler!
Kimseye diyecek sözüm kalmadý,
Tükendi takadým, özüm kalmadý,
Ellere bakacak yüzüm kalmadý,
Sevdiklerim beni yakýp gittiler!
Ne hatýr sordular, ne de derdimi,
Felek dert üstüne derdi verdi mi?
Sadýk dostun hiç halini sordu mu?
Halime þöyle bir bakýp gittiler!
Dertli’ye bu durum çok zor geliyor,
Dertler bir ok gibi sinem deliyor,
Halimi görenler inan gülüyor,
Üstüme bir çamur atýp gittiler!
KONYA- 1988
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.