Ayşe Ana
Gelen her can gibi, göçtün dünyadan,
Acýn büyük oldu, bak Ayþe Ana!
Acý haber geldi, geçen Konya’dan,
Sözüm yarým kaldý, bak Ayþe Ana!
Tam Osmanlý idin, sen her halinle,
Severdin herkesi tatlý dilinle,
Hayýrlar yapardýn pamuk elinle,
Ecel seni aldý, bak Ayþe Ana!
Tertemizdi kalbin, kötülük yoktu,
El aman diyene faydan pek çoktu,
Acý haber gelip üstüme çöktü,
Bana çok zor geldi, bak Ayþe Ana!
Yalan dünya nedir bize azabýn?
Ayþe Anaya mý idi gazabýn?
Kötüleri alsan, olmasa acýn,
Gözüm yaþla doldu, bak Ayþe Ana!
Sýrasý gelenler giderdi hani?
Ýyiler yaþasa olmaz mý yani?
Zaten böyle yakalýyorsun ani,
Gonca gülün soldu, bak Ayþe Ana!
Diyeceðim çokta, kalmadý halim,
Kalem tutmaz oldu, acýdan elim,
Söyleyemez oldu, aðzýmda dilim,
Dünya yalan oldu, bak Ayþe Ana!
ERDEMLÝ-26 Ocak 2005 Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.