Öz kýzým olsaydýn bunca yanardým Gözlerimden çaðlar kalpten kanardým Önü alýnamaz öfke dolardým Emsalsiz çiçektin gülün özünden Ziyan olup gittin puþtun yüzünden
Kutsal emanettin kalbi olana Yüreðinde þefkat sevgi bulana Ýnsan diye doðup insan kalana Ümitsiz kaldýðýn yollar periþan Kadere isyankar kullar periþan
Sen ilk deðilsin ki son olmayacak Bu namussuz gidiþ son bulmayacak Belki, insanlýktan iz kalmayacak Meydana çýkýnca itin kuduzu Kalmadý dünyanýn lezzeti tuzu
Belli gülüþünden bir “ÖZGE” “CAN” sýn Annene babana takatsin cansýn Seni katledenler ateþte yansýn Yok olsun vahþetin dünyadan resmi Silinsin kütükten ünvaný ismi
15.02.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYDINK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.