Masum,çocuksu bakan Bir çift göz görsem vakur ve sade,çocuksu bakýþýn geliyor aklýma. Karanlýk ,tenha bir sokakta yürüsem, O uðursuz gecede Katillerinin elinde bir yaprak gibi savrulan,hýrpalanmýþ bedenin geliyor aklýma. Çýðlýk çýðlýk sesin doluyor kulaklarýma. Deðil unutulacak gibi deðil Kadýn olmanýn bedelini hunharca katledilerek ödeyiþin, apansýz düþüyor aklýma. O masum, o güzel, o çocuk gözlerinde acý bir sorgu Neden?Niçin? nasýl insanlýk bu. nasýl kýydýnýz bana. der gibi bakýþýn geliyor aklýma... Deðil,bu insanlýk deðil. Sevginin,merhametin,vicdanýn olmadýðý bir toplumda her gün korkuyla yaþarken yarýn sýra kimde? diye haykýran çaresiz,keskin bir çýðlýk olup apansýz düþüyorsun aklýma.. Canan YÖNTER
Sosyal Medyada Paylaşın:
Canan Yönter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.