İzmir

Her günün sonunda baþlayan bir hüzünle
Sabahý dar ederek
Kýzýl,kadife bir aydýnlýktan
Güneþ bir baþka doðar Ýzmir’e.
Özlemle, sevgiyle sarýp kucaklar koca kenti.
En güzel kokularýný yüklenip gelmiþ
Rüzgârlarý takýp peþine
Usulca dolaþýr sakak sokak,cadde cadde.
Martýlarla,balýklarla þakalaþarak
Ve saatlerce en yükseklerden bakarak
Sarar sarmalar ölümsüz aþkýný.
Gece ufukta belirirken sessizce
Sevgilinin o eþsiz güzelliðine
Biraz da uzaktan bakmak gayretliyle
Büküp boynunu,
O güzelim turuncu rengiyle
Asýlý kalýr havada
Kendi güzelliðini seyreder lacivert sularda
Ve neden sonra
Yeniden baþlayacak bir ayrýlýðýn hüznüyle
Kocaman bir portakal olup ,
Usulca düþer Ýzmir’in lacivert kucaðýna.

Canan Yönter
Sosyal Medyada Paylaşın: