Ölüm Fermanım Verildikten Sonra Yapılacaklar
Tüm bildiklerimi unutmanýn vakti geldi.
Bütün her þeyi
Bu harita metot deftere anlatmalýyým.
Kendi kýyametimi kendim koparmalýyým.
Bu þehrin tüm çýkmaz sokaklarýndan
Ardýmda en ufak kanýt býrakmadan çýkmalýyým.
Bir kuruþum kalmayana kadar harcamalýyým
Arkamdan konuþmasýnlar sonra
Müsveddelerimi ceplerime doldurmaktansa
Birer birer yakýp
Yeþilýrmak’a dökmeliyim küllerini
Köprü altýnda baþtan aþaðý
Yýkamalýyým bedenimi
Kendi kendimi aklamalýyým
Þehrimde gitgide yalnýzlaþmaktansa
Ölümle yalnýz baþýma hesaplaþmalýyým.
Ya yükselen binalarý alçaltmalýyým.
Ya da alçalan insanlara vermeliyim aðzýnýn payýný
Alçak gönüllü olamam ki
Alçak gönüllü olmakta da alçaklýk var der
Þairin biri
Muhtemelen bu þiirden sonra yaþýyorsam
Akýl hastanesinde arayýn beni
Müteahhitler deli gömleðini giydirirler bana
Bir daha þiir yazamayayým diye
Bir zincire baðlayýp asarlar beni
8. kattaki balkondan aþaðý
Durun!
Oksijenimi tüketmeyin
Karbondioksit salmayýn þehrime..!
Beton yýðýnlarýný dikmeyin,
Apartman çok soðuk
Ölüyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammed Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.