Bir Münzevİ'nin Geçmişi

Ben Muhammed, 1996’da doðdum.
Mahlasým MünzevÝ.
Doðar doðmaz göçebe yaþam tarzýna alýþtýrýldým.

19 yýldýr göçer dururum
Tokat þehri içerisinde.
Doðdum doðalý kiracýyým
Hem maddi hem manevi...

Soyadýma gelince;
X deyivereyim.
Kendini Malcolm X gibi hisseden herifin tekiyim.
Bu yaþýma kadar nasýl yuvarlandýðýmý
Tam olarak bilmiyorum.
Merak etmeseniz de anlatayým:

3 yaþýmdan önceki hayatýmý hatýrlamýyorum.
Anneme sordum, gülerek:
’-Göçtük durduk iþte!’ yanýtýný verdi.
Sonrasýnda Topçubaðý mahallesinde
Yukarýlarda bir yerlerde

Bahçeli, güzide bir evde dinlediðim þarkýlar...
Ciguli modaydý o zamanlar.
’Çalgýcý garýsý Binnaaaaz...!
Kumarcý garýsý Binnaaaaz...’
Geçenlerde de vefat etmiþ.
Allah rahmet eylesin.

Bir deprem hatýrlýyorum: Marmara Depremi olmalý
Ýnsanlar enkaz yýðýnlarýndan güçlükle çýkarýlýyordu.
Binlerce insan vefat etmiþ.
Annemden aldýðým bilgilere göre.

Bir traktör göçü aklýma geliyor.
Topçubaðý’nýn bayýrýný iniyorum
’Dar Çay’ denen eski Tokat evlerinin
Yukarý tarafýna göçüyorum.
Bir önceki ev gibi bahçeli,
Oyun oynamak için elveriþli.

Mahallede ’Deli Ömer’ denen biri var.
Herkesin bisikletini çalýyormuþ.
Benim üç tekerlekli kýrmýzý bir bisikletim var.
Sürmeye kýyamadýðým.
Bir sabah uyanýyorum, bisiklet yok.
Deli Ömer çalmýþ olmalý.
Eee sürmeyenin bisikletini sürerler tabi...

Þimdiki çocuklar bilmezler, o zamanlar
Dokuztaþ, saklambaç, yakalamaç, mahalleler arasý maç
Ne günlerdi beee!
Daha dün gibi aklýmda.

Þimþek çakýnca þehadet getirip eve koþuverdim.
Koþarken dizim üstüne evin eþiðine düþüverdim.
Çok kan akmýþtý dizimden.
Düþe kalka büyüyenlerdenim ben.

Bir sabah yine uyanmýþým.
TRT2’de haberlere bakýyorum.
Bir tane uçak ’Ýkiz Kuleler’ denen
Amerika ekonomi binalarýný jilet gibi geçip gidiyor.
Ýki bina tamamen yýkýlýnca
Binlerce insan ölmüþ oluyor.
Bu olay müslümanlar üstüne kalýyor.
Ýlluminati’nin yaptýðýný büyüyünce anlýyorum.

Bir bayram sabahý kendimi kaybolurken buluyorum.
Allah’tan, Tokat Kalesi var þehrin ortasýnda
Matematiðim kuvvetli o zamanlar.
Bine kadar sayabiliyorum.
Kaleye bakarak evin yolunu buluyorum.

5-6 yaþlarýndayým o zamanlar
Yine göç ediyorum.
Tokat ayaðýmýzýn altýnda denen bir eve
Gýj Gýj Daðý’nýn eteklerinde bir yere
Ýki oda bir salon
Hemi de bahçeli.
Hoplamaya zýplamaya çok mekan var.
Akrabalarýmýz korkarlar o evden geçerken
Bazý bazý akþamlar.

9 yaþýmda o evde sünnet oldum.
Tahta masa ve sandalyeler vardý.
Þimdi hiçbiri kalmadý.
Ýþte o yaþlarda çýktým daða
Yanlýþ anlaþýlmasýn
Kozalak toplamaya...

Kendimi bildim bileli
Okula yürüyerek gider gelirim.
Ara sýra öðretmenlerim görürlerse alýrlar iþte.
Ne de olsa onlarýn altlarýnda arabalarý var.

Altýmý hiç ýslatmadým
Bu zamana kadar.
Kýþ gelince
Eve altým yaþ gittiklerimi saymazsak.

Göçmeye devam, kiracýyýz dedim ya...
Bu sefer okula iki dakika evimiz.
Yaný baþýmýzdadýr Bakkal Halil Emmimiz
Veresiye veresiye kiracýyýz ölesiye...

Ben de boþ durmayý sevmeyenlerdenim.
Yazlarý simit satar
Eve bir nebze de olsa katký veririm.
Sepetim boyumdan büyüktür.
Valla büyüktür.
Çocukken sýrtýma aldýðým
Koca bir yüktür.

Yanlýþ hatýrlamýyorsam 10 yaþýmdayým.
Saddam asýlýyor
Orta Doðu fokur fokur kaynýyor.
Bense her þeye raðmen büyüyorum.
Yazacaklarýmdan habersiz büyüyorum.

Ortaokulda da içime kapanýðým tabi
Sevdiðim kýza aþkýmý
Bisiklet üstünde itiraf ediyorum.
Arkadaþýmla mp3ümle takas ettiðim
Freni tutmayan siyah bisiklet
Ýtiraftan sonra, az önce bahsettiðim
Bakkal Halil Emminin kaldýrýmýna tosluyorum.
Hiçbir þey olmamýþ gibi kalkýyorum ve
Evime erken gidiyorum...

Okul bahçesinde top oynuyoruz diye de dayak yiyorum.
Acýtýyor ufacýk ellerimi
Haksýz yere yediðim dayaklar, biliyorum.
Tv’de gavura ’One Minute!’ diyen
Bir baþbakan görüyorum.
Bana ne baþbakandan!

Ben yine kendimi göçerken buluyorum.
Okula yine yakýn,
Hatta okul bu sefer ayaðýmýn altýnda.
Bir sabah uyanýyorum
Belime kadar kar yaðdýðýný görüyorum.
Aradan yýllar geçiyor
Kar yaðmaz oluyor.
Ben kar görmez oluyorum.

Bir bakýyorum; kendimi lisede
Edebiyat dersinde þiir okurken buluyorum.
Normal bir öðrenciyim lisede
Liseden önce kendimi her dönem
Takdir alýrken görüyorum
Lisede ’Teþekkür Belgesi’ni rüyamda görüyorum.
Bu matematik bizi kandýrýyor hocam diyerek
Kandýrmýþým kendimi
Geç de olsa fark ediyorum.

Bir kýza aþýk oluyorum
Þiir yazmaya baþlatan bir kýza...
Onun da payý var elbet bu satýrlarda
Muhtemelen O da aramýzda.
Lise sýralarýnda, ders aralarýnda
Bazýlarýna göre o iðrenç sesimle kulak patlattým.
Türk Halk Müziði’nden Caza...

Lise de bitecek gideceðiz diyorum.
Yaþ 20 olmamýþ ama yolun yarýsý mý
Çeyreði mi eder?
Orasýný Allah bilir.

Yýllar yýllar aynalar mý eski?
Yoksa yüzlerimiz eskidiðinden mi ekþi?
Hayat ne getirir bilinmez,
Göçer giderim.
Ön sözümü burada bitiriveririm...

-MünzevÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: