HIRÇINLAŞTIK
Biliyorsun seninle biz, kavga bile edemedik
Aþkýmýzdan öldükte, “seviyorum” diyemedik
Ýçimizden geldiði gibi, birbirimizi sevemedik
Karþýlýklý konuþmayý, bir türlü beceremedik
Sen sustun; ben hýrçýnlaþtým
Ben sustum; sen hýrçýnlaþtýn
Buluþamadýk, ortalarda bir yerde
Gereksiz yere saldýk, kendimizi derde
Birbirimize bir defa bakmamýz yeterde
Nedense kalkmadý, gözlerimizdeki perde
Sen bakýþlarýný kaçýrdýn; ben hýrçýnlaþtým
Ben bakýþlarýmý kaçýrdým; sen hýrçýnlaþtýn
Gurur muydu neydi, bu bizim yaþadýðýmýz
Ortalýkta vardý ama, dile gelmiyordu aþkýmýz
Çekilmez oldu artýk, bu öncelik savaþýmýz
Aslýnda yeterliydi, ayný anda adým atmamýz
Sen geldikçe ben kaçtým hýrçýnlaþtýn
Ben geldikçe sen kaçtýn hýrçýnlaþtým
Zehra ATASOY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.