KARDELEN
Bu son kýþmýþ anne,Sensizim üþüyorum.
Hasret ,Yokluðun içimde çareler sensiz;
Kar taneleri gibi ,bembeyaz tenim.
Üþüyorum anne çaresiz bedenim.
Bilmeden çýkmýþým bu yolculuða;
Þerefsizlik sarmýþ ,dört bir yanýmý.
Bedenim çaresiz,caným çaresiz;
Ýnsanlýk bensiz,ben sessiz.
Üþüyorum anne,þerefsizlerin kirli ellerinde;
Kötü emellerinde,üþüyorum anne.
Çýðlýk çýðlýða ,haykýrsam da çýkmýyor sesim;
Zemheri ayazýnda kar taneleri gibi.
Bu son kýþmýþ ,anne sensiz.
Bembeyaz gelinliðim,kardelen edasýnda.
Gözlerimin önünde ,bir flim þeridi gençliðim.
Üþüyorum anne ,çaresiz bedenim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.