14 ŞUBAT

bugün on dört þubat sevgililer günü caným
sen varsýn kalbimde dolduramaz kimse yerini
sana yürüyorum umutsuz yapa yanlýz dünyamda
dün akþam sararmýþ resmini indirdim duvardan
bakýnca yüregim sýzladý tutamadým gözyaþlarýmý

çýkýp koþtum evden delicesine geldim sokagýnýza
etrafýmda sadece kurumuþ hazan yapraklarý var
yüregimde ise dinmek bilmeyen sessiz çýglýklar
aslýnda biliyordum senin bir daha gelmeyecegini
ama kalbime söz geçmiyor anlatamýyorum yoklugunu

buz kesmiþ bedenim bu sabah birden ürperip uyandý
senin hayalini kurdugun beyazlarý tabiat giymiþ bak
derin karanlýklara batýyor seninle dogan güneþim
þarkýlar sessiz þiirler sessiz gönlüm sensiz kaldý
tüm kainat aglýyor gidiþine gökyüzünü yýkarcasýna

ey benim kýymetli kardelen çiçegim nasýlda soldun
hiç düþünmedinmi ardýnda býraktýgýn yaralý yüregi
benim yoklugumda kahrolur biter tükenir demedinmi
kim görse þimdi beni ya derbeder diyor yada serseri
aklýmý ruhumu kaybettim sen benden gittin gideli

zamansýz bu gidiþ neden sevgili neydi seni büyüleyen
kara topraklarýn soguk yüzümü aldattý seni kardelen
öyle bir derde saldýnki beni dermaný yok diyorlar
kime sorsam kaybettigim seni yüzüme bakýp aglýyorlar
kimileride boynuma sarýlýp taktiri ilahi kardeþim diyor

bu akþam son gecem bu þehirde buda son sözlerimdir sana
nereye baksam sen doluyor gözlerim dayanamýyorum artýk
her kapý çaldýgýnda sen geldin sanýp koþup açýyorum
bilmiyorum ama galiba ben çýldýrýyorum sanýrým
kendimden kaçamam belki ama inan senide üzmem birdaha

Erkan Sezgin









Sosyal Medyada Paylaşın: