NAZLI YAR
Aþka mekan tutan gönül evinin,
Bacasýndan sevda tüter nazlý yar.
Yari aþk-ý muhabbetle sevenin,
Kafesinde bülbül öter nazlý yar.
Sevda faslýnda verilirse mola,
Karlar yaðmaz mý gönüldeki yola,
Nazlanýp gözden ýrayýnca Leyla,
Kays’ ýn elini, el tutar nazlý yar.
Güzelerin sevenleri çok olur,
Zamana yenik düþenler yok olur,
Yar Aslý’ nýn kirpikleri ok olur,
Kerem’in göðsüne batar nazlý yar.
Aþýk kendisini Ferhat sanmazsa,
Þirin bulunmaz, tutuþup yanmazsa,
Elma aðacýna arý konmazsa,
Dalýnda meyve mi biter nazlý yar.
Fazla kalýnmaz güzellik tahtýnda,
Mutlak bir gün biter saltanatýnda,
Bilmezmisin kara topraklar altýnda,
Ne aþklar, aþýklar yatar nazlý yar,
Fatih COÞGUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.