YIKILIYORUM

Ah þu gençliðim zamansýz terk etti,
Tesbih gibi bir bir dökülüyorum.
Parayý buldum da sýhhat çark etti,
Kaçýrdým ilmeði sökülüyorum.

Ýçimde bin sitem dilimde efkar,
Yürek buz tutmuþ üstü bir yýðýn kar,
Açýlsa dilim, ah neler neler var,
Söyleyemem dostum sýkýlýyorum.

Hazanda açýp baharda solmuþum,
Dertler deryasýna maya çalmýþým,
Bir þahin gagasýnda av olmuþum,
Hergün bin kez yere çakýlýyorum.

Isýtmaz sýrtýmý yün parka sarmak,
Kar etmez bu vücuda direk vurmak,
Ne mümkün elif misali dik durmak,
Vav gibi gün ve gün bükülüyorum.

Yaþ desen almýþ baþýný yürümüþ,
Þakaklarýmý ak saçlar bürümüþ,
Sineme akan ýrmaklar kurumuþ,
Aral gölü gibi çekiliyorum.

Vuslata varýyor tren bu son durak,
Sanma ki hep dalýnda kalýr yaprak,
Günahkar bedenimi çeker toprak,
Tutma dostum tutma, yýkýlýyorum.

Fatih COÞGUN
Sosyal Medyada Paylaşın: