BİR AŞKIN TERKİYESİ

Bak þu maþuk halime, bozulsun tüm ezberin,
Görünce dolu verdi, aðlamayan gözlerin.

Yaðmurlara denk idi, fýsýldayýþýn bile,
Ben sýrtýmda taþýrdým, ta Umman’dan Kabil’e.

Farz etki aþýk oldum, gezdirdin diyar diyar,
Vallahi haykýrýrsam, ne sen ne ruhun duyar.

Hakim bey sevmek suçsa, inan ki suçluyum ben.
Artýk bu günden sonra, aþka oruçluyum ben.

Gönlümün bahçesin de, mis amber kokan yarim,
Dikenleri koklayýp, gülleri yakan yarim.

Eðer gece gündüzün hüznüyle yaþýyorsa,
Þafaklar beklemez ki,þems erken taþýyorsa.

Hep seni anlatýyor, yazdýðým tüm satýrlar,
Okursa sayfa sayfa, o gün beni hatýrlar.

Yaþanan yaþanmayan, her þeyi doðru saydýk.
Bir yýldýzýn ardýndan, vuslata doðru kaydýk.

Ben sabahý beklerken, yanýma düþtü þafak,
Köhne aþk defterine, bir bak yazýlmýþ nifak.

Bu aþkýn hitabesi, bir ayet sanma sakýn !
Bir yüreðin feryadý þikayet sanma sakýn !

Doya doya gözüne bakýp haykýrasým var.
Yanaðýndan süzülüp, akýp haykýrasým var.

Dolunay gözlerini hilâlden kýskanýrým,
Yaðmurlarda ýslanýr, damladan saklanýrým.

Hatýrlarmýsýn söyle, ne zaman gittiðini,
Bilsen buzdaðlarýný nasýl erittiðini.

Bir sonbaharýn hüznü, vurdu iliklerime,
Ýnan bilsen þaþardýn, benim bildiklerime.

Hasrete kurþun sýkýp bak geldim deme bana.
Þimdi hayattan býkýp ben geldim deme bana.

Boþ ver aldýrma sakýn, aldýrma unut beni,
Son durak son yuvama, götürür taput beni.

Yâd ellerde adýmý, aþýk diye ansýnlar,
Seni aþka müptelâ beni, mecnun sansýnlar.

Hesabsýz giden ömre,sakýn bin ah sýðdýrma,
Sevgililer günün de, baþýma kar yaðdýrma.

Gecenin siyah yüzü, sanki beni boðacak,
Belki bunun ardýndan, Güneþ hemen doðacak.

Sana beyitler yazdým, sevgililer günün de,
Çünkü yetim kalmýþým, ben dünün bu günün de.

Sen emret ilmek ilmek baðlý gönül yumaðý,
On dört þubat demiþler sevgililer konaðý.

Fisunkâr bir bedenle bu konakta kalmayý,
Bilsen ne çok istedim, senle nefes almayý....

HARUN YILDIRIM ?

12-02-15 ?
Sosyal Medyada Paylaşın: