Tohum Bulmaya Giden Tarla

dibe indikçe mutluyum
yaratmak istediðim þeyi yaratýyorum
en güçlü duamý söylediðim yerde.













saðlýksýz dünya üyesi deðil
ýþýltýlý bir çaðrýydým artýk
çekirdeðe indim
masum bir melodiydim, belki atom bombasý
dip ve gök içimdeydi
yaðmur ve deniz , çöl ve rüzgar
güneþin iki yanýna sýralanmýþlardý
ben tam karþýlarýnda , duruydum
sanki hiç doðmamýþ koþmamýþ sevmemiþ aðlamamýþ gülmemiþ
ama her þeye sahip düþünceydim

tozdan yapýlma eser, bir gölün içinde çalkalanmýþ
yazýlmayý bekleyen þiir, martýlarýn dilinde
rengini arayan tablo, kýrlarý gösteren parmak
pazar bulmacasý, karelere boþluk sunan yüz
gýrtlaðýmda araf, ahir zamandan kalan

düþsel bir ilþki
seninle

Tanrým
seninle
hesaplayalým kaç kere içimi çektiðimi
insanýn sýcaklýðý ile hop eden kalbimin varolma limitini
yýlanýn soðukluðuyla kaç ilmek boynum
hesaplayalým bu sevinç, bu keder, bu anlam
bu anlamsýzlýk, bu hiçlik, bu her þeylik
bir bedene nasýl sýðar

’nasýl biliyorsan, öyledir demiþtin
sen olmayan hiçbir þey yok’*


beynimin rutubeti beni terletiyor
yaratýcýsýný özlüyor hücrem
kasýrga ve katran zehir ve çýðlýk
zannettiðim nilgünü kaplamýþ
ben nehirdim..

’ben diye baþladýðýn her bildiri
varolma mesajýnýn bir durumudur’*



ruhum kýzardý, gerçeðimi yitirmemeliydim
düþündüm de, düþündüðüm o kanalý iç denize baðlamalý

içime uzaklýðým suskunlukla dumanlý
dudaðýmda çürüyen adýmý biraz nakýþlamalý

minik çocuklarýn karanfil kokulu þarkýsý öðütlemiþti
nasýl unuturum narinliðe sevdalý yangýnlarýmý


’yaz gecesi þu göklerde ay nasýl parlar
uzaklarý aydýnlatýr titrek ýþýklar
yýldýzlarý görsen þimdi suyun içinde
sessiz sessiz konuþurlar sanki derinde

anlaþýlmaz fýsýltýlar sabaha kadar
sakin sakin bunu dinler lacivert sular’ *





artýk kýmýldamalý


nil akýyor..









*Tanrý ile dostluk
*gizemli þarký


Sosyal Medyada Paylaşın: