SUS KALBİM SUS

SUS KALBÝM SUS
Ne olur masumca bakma gözlerime,
Yüreðim dayanmaz bunca zulme.
Cam kýrýklarý doldu baðrýma,
Nefes bile alamýyorum!
Gözlerim her gün saðanaklar altýnda,
Ýnler gibi akýtýyor yaþlarý.
Gönlüme çakýlmýþ çakýl taþlarý,
Seni gördükçe kayalaþýyor.
Sen topraðýmdýn suyumdun,
Ekmeðimdin aþýmdýn.
Yüreðimde aþkýmdýn, sen benimdin,
Ben senindim bir zamanlar.
Þimdi el bile deðil, tanýmýyorum seni.
Hâlbuki çöl olan yüreðini, yüreðimde büyüttüm.
Filizledi açmaya yüz tuttu.
Gülleri dermeye gelecektim.
Bir þimal rüzgârý esti alýp götürdü.
Yüreðimde derin yaralar açtý!
Þimdi kanýyor kabuk tutmuyor!
Her gördüðü yerde sana dönüyor.
Tanrým yaratmaz böyle bir kulu,
Bu kadar vicdansýz duygusuz biri,
Ýsyaným sana deðil kendime.
Nasýl sevdim, nasýl taptým senin gibi birine?
Kalbim sus artýk yeter feryadýn!
Vefasýz bir sevgiliye kurban olma,
Peþinden koþmaktan yapboza döndün!
Elbet sonsuza kadar sevecek,
Biri çýkar karþýna.
Usulet Güner




Sosyal Medyada Paylaşın: