Bende doyamadým, sana anne Hani o kýnalý, ellerin O gül kokan yüzün Bana ninni söyleyen sözün Nerede gülen gözlerin Benim de caným sýkýlýyor Senin kadar sevemedim anne Ben de seni öyle özledim
Nerede o çocukluðum Hiç yaþamadým ki anne Tutamadým ellerinden Silemedim göz yaþýný Burnumda tütüyorsun Hala seni özlüyorum Yollarýný gözlüyorum Ben de sana doyamadým anne
Masum çocuklar gibi kaldým O resmini elime aldým Oturdum yolun kýyýsýna Bütün gece aðladým anne Senin kadar sevemedim anne Sen de doyamadýn Ben de sana doyamadým anne
Þuramda bir acý var Her gün aðrýyor anne Hiç gün yüzü görmedim Senin kadar sevemedim anne Ben de çok özledim anne Caný cana koyamazsýn Benim gibi doyamazsýn Ben de sana doyamadým anne
Behçet Bük 709/11.2.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.