Üsküdar’da Bir Dükkan

Elifin sinesinde çay rayihalýdýr düþ.
Naz mahreçli hayalin gül usaresi senin.
Senden yadigar kalan efsanevi bir gülüþ.
Hiç yadýmdan çýkmýyor naz ýtýrlý desenin.
Çayýmda albenisin demliðimde hep sükut.
Seni betimler dem dem ney tambur ve dahi ut.


Sonra Ýstanbul gelir hayal meyal erguvan.
Üsküdar’da bir dükkan çayýn hasý demlenir.
Yudum yudum güzellik çaya demirler zaman.
Yada mihman gülüþün fersiz gözüm nemlenir.
Çayýmda albenisin demliðimde hep sükut.
Seni betimler dem dem ney tambur ve dahi ut.


Çayýn hasýný içer gelenler bu mekana.
Berrak bakýþlarýyla bir peri iþmar eder.
Ýnce belli bir Leyla yerleþir camekana.
Gül misal ikliminden akýn ederken keder.
Çayýmda albenisin demliðimde hep sükut.
Seni betimler dem dem ney tambur ve dahi ut.


Üsküdar’da bir dükkan nice naðme yükselir.
Süzinak þarkýlarda güzellik buðu buðu.
Bilmem ki hanemize meserret ne gün gelir?
Ne zaman mihman olur bize efsane kuðu?
Çayýmda albenisin demliðimde hep sükut.
Seni betimler dem dem ney tambur ve dahi ut.


Ve dahi biz ne kadar çaya þiir yazarýz.
Efsaneler demlenir yaralý gönlümüzde.
Sükutumuz kavidir sanmayýn ki bizarýz.
Kaç efsane hâli var bir tane gülümüzde.
Çayýmda albenisin demliðimde hep sükut.
Seni betimler dem dem ney tambur ve dahi ut.
10.02.2015 Ýbrahim Kilik

Sosyal Medyada Paylaşın: