SANMA GÜN GELİR DE UNUTURSUN

SANMA GÜN GELÝR DE UNUTURSUN


Birini unutmak kolay mý öyle
Ve seni unuttum sanýyorsun
Onca yýlýn ardýndan
Onca yaþanmýþlýða raðmen
Ve yaþanmýþlýklara dair her þeyi
Bir kalemde silip attýðýmý sanýyorsun deðil mi

Öyle kolay deðil
Kolay deðil yaþanmýþlýklarý unutmak
Ýlk günümüzü
Ýlk dokunuþumuzu
Ýlk sarýlýþýmýzý
Ýlk öpüþmelerimizi
Ve seviþmelerimizi
Unutmak öyle kolay deðil be gülüm

Öyle kolay deðil
Hele bir de yaþadýklarýn ilk ve son ise
Sýrt çevirirsin her þeye ve herkese

Yalnýzlýk sarýldýðýn tek þeydir artýk
Ýçin sýzlayarak yanar yanar yanar
Yanar da kavrulursun

Mahkûm edersin kendini dört duvar arasýna
Kimseleri görmek istemez
Gelene defol git
Hesaplaþmalarým var dersin
Kahrolasý git git
Býrak beni yalnýzlýðýmla bir baþýma

Ve dönersin kendine
Yine baþlarsýn kaldýðýn yerden
Kendine ucu açýk sorular sorar
Vicdanýna hesap verirsin
Her savunmanýn sonunda parantesler açýlýr
Kocaman kocaman amalarla
Ýçi asla doldurulamayacak parantesler
Ýçi asla doldurulamayacak ama’lar olur hep bunlar

Ve her solukta özlersin
Bir ses bir nefes olsun istersin
Kokusunu özlersin
Kavgalarýný bile özlersin
Yavrularýmýn anasý/ babasý dersin
Bir kez daha kahredersin

Zaman kavramýný yitirir i mgelerinde
Artýk gündüzlerin olmuþtur gece
Gecelerin çoktan dönmüþtür gündüze
Çay sigara çay sigara
Kirpiklerin enkaz kaldýrmýþcasýna yorgun
Ýçinin baygýnlýðý sessizce çaðýr koynuna
Zorlar seni birlikte yatmaya

Gözlerin fal taþý arkasýnda nöbette gibi
Yüreðin Kýzýlderili tamtamlarýnýn melodisini dinler
Uykusuzluk fahiþe gibi beynini týrmalar

Kovup ta durur saatlerde yelkovan akrebi
Geceler gündüzü gündüzler geceyi
Musallat etmiþtir artýk kader
Yalnýzlýk denen illeti

Çizilmiþ plaklar gibi hep ayný yerde
Hep ayný düþte yalnýzlýðýn ve sen
Döner durursun
Sanma sakýn bu zulümden kurtulursun
Sanma gün gelir de unutursun

Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın: