“Yasin Velkur’anil hakiym” Ýle baþlayýp “Ve ileyhi türceun” Diye bitirmek Sonra ellerimi Yüzüme sürmek Nemli topraðý koklamak Yani, mutlu olmak
Ayaklarýnýn dibindeyim þimdi Seyrediyorum yuvaný anne Bir küçük serçe Konmuþ mermer oyuðun ucuna Ýçiyor kana kana ab-ý hayattan Ve kimsesiz bir karýnca Sýðýnýyor topraðýna senin Sýcacýk bir yorgana girer gibi anne Ve göðe doðru uzanan o selvi Rüzgara teslim etmiþ kendini Huzurla hýþýrdýyor etrafýnda anne
Mutluyum þimdi anne Kalktým fecr vakti sýcak yataðýmdan Dinledim çaðrýsýný Tanrýmýn Çýrptým buzdan suyu alnýma Ve baðladým ellerimi birbirine Dudaklarýmda Tanrýnýn tebliði
Ferahtayým þimdi anne Kovdum hüznü iliklerimden Açtým kulaçlarýmý sevgi denizine
Dudaklarým oynamadan Aðzýmdan bir ses çýkmadan Seninle konuþmak Yani, seninle olmak Yani, huzur bulmak Yani, mutlu olmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
erhanbay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.