ışıksız gölgeler..

sen güzeldin
ve ben kimsesiz
sayfalarca þiirler biriktirdim sana
sadece sana.

ayný oda’da
ayný renkler içinde buldum seni

mavi

ki ben terli bir yazdan dönüyordum,
sildim/
ýþýksýz gölgeler içindeki dileðimi
kirlenmiþ bir son/bahar kadar
belirginken üstelik...

boþ kaldý yazýlmamýþ sayfalar/ým
çizilmemiþ Atlaslar keþfetmeye benzer bu
yarým harfler ve yarým uçurumlar.

dokun sýrtýna
eðer yapabilirsen

ve çek içine parmak uçlarýný/kokla

gülüm/se

þþþþþ tamam
biliyorum

mýzýkçý ve küskün
iç savaþa benziyor yüzüm

ölülerim ve ölüleriyle
murabba/
ve kalan saðlarým.

BÝR piþman
refleks
silik bir ANý kadar þimdi


unut/malýyým hepsini
en hüzünlü mezarlýðým
kasýk aðrýlarým deðil sanki (?)

kendini izliyorsun biliyorum
kendim gibi
omuzlarýndan aþaðýsýný

(ellerin/ellerim)

ve esirge beni/
beni baðýþla...


yenemiyorum/
eksik susmalarýmda
eksik kalan heveslerimi.

tabirsiz rüyalarýmdan uyanýyorum
bu yüzden/terli

adý sana benziyor/bazen.

bazen bir renk kadar sýcak
bazen kekre/
yutkunamadýðým bir tat kadar.

seni hissettiðim bir yerdeyim
biliyorsun bunu
ruhumun ete ve kemiðe büründüðü

özür dilerim/çokça...

delik deþik bu yüzden
bebekleri gözlerimin
inanmýyorsan bir daha b-ak
þayet dayanabilirse parmak uçlarýn.

öyle ya
yol yürümek öðretir
ve deðiþir bir yol böyle

kan yürür sýcak
ve damarlarýn geniþler
sonra açýlýr kefenlenmemiþ gözlerin.

hayýr/
sustur içini bile
(içini yerim dedim de kýrýldý yüzüm)

sen ve ben ýþýksýz gölgelerdik
eteklerinde daðlarýmýzýn
toz gibi daðýlan
ve yakan
bazen buz gibi.

beni al
beni tut
ve kavra/ýslat avuçlarýnda terinle
sürt saçlarýna
bir meltem baþka ne iþe yarar/serin...

al beni/
ve çek
içine/derinlerine
çýkar kuyularýmdan/kuytularýmdan
tabiri yapýlmamýþ bir kelime
kalmasýn diye þiirlerinde


al beni/
ve saçmala/sýnýrsýzca
olmadýk kaza gibi
anlat neden sevdiðini
ki sesim/nefesim
tenine çarpýp kýrýlýr nasýlsa...





(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: