SADAKATSİZ

Hayatýmýn hikayesi doðru olaný yaþamak.
Ama doðru insanlar benden kaçmayý baþarýyor...

Ruhumu saran bedenimde gizli acýlar var.
Çünkü görünüþe göre yanlýþlara karþý çýplaðým...

Ben bir insandan öte, yaþanan zamandan öte,
Yeryüzümün renkli olma nedeni yaðmurdan sonraki gökkuþaðým...

Gökyüzümün bulutlarý örtüyor tüm pislikleri ve rezillikleri.
Ben yine sensiz mecburen bu dünyadan gittim;
Dünyaya karþý bir türlü doðru olamýyorum
Çünkü o benim sadakatsiz olduðumu biliyor...

Hainlik ve ihanet celladý içimi delik deþik, parçalýyor.
Baþkasýyla mutlu olduðunu görmek beni öldürüyor...

Hata yapmak istemiyorum artýk,
Günah nedeni olmak istemiyorum...

Her evden çýktýðýmda, hayatý tüketmek istemiyorum.
Artýk kendime zarar vermek istemiyorum.
Hayatýmý mahvetmek istemiyorum.
Bir insanlýk katili olmak istemiyorum...

Seni aldýðým her solukla havada hissediyorum.
Aynadayken saçýmý tararken avuçlarýma dökülen her telimde.
Sana her defasýnda gözlerimle bakmaya hazýrlanýrken...

Yanaðýna bir öpücük arzulu þekilde kondururken,
Gideceðimi söylerken, sevdanla vedalaþýrken,
Sadece kendimle baþ baþa kalacaðýmý söylerken,
Söylemek zorunda olduðum bir yalansýn...

Çünkü ikimizde nereye gideceðimizi bilmiyoruz.
Güven sorusuyla senin kafana dayanabilirim.
Buna bir son verebilirim...

Sensiz yaþamak istemiyorum artýk.
Senin katilin olmak istemiyorum.
Sadakatsiz olmak istemiyorum...



Sosyal Medyada Paylaşın: