Griye çalarken gök mavisi Ve acýya kokuþurken hayat, Dönüþtü fýsýltý feryada, Feryat aha, Ah günaha. Ziyan olmasýn diye Süte doðradýlar bebelerimizi.
Böyle olsun istemedi belki hiç kimse. Ah, þu gözlerdeki perde! Made in onur söküldü; Sýrýttý gurur, dikildiði yerde.
Bir türlü ölemedi ruhlardaki sancý! Baþ firardayken göremedik dibimizi. Vahþete duacý… Ýnsafa yabancý… Kanýksayarak garabetimizi, Þükürlerden soyunup Mersilerden giyindik edebimizi.
Güvercin mi dedin? Sorarlar: “Kuzum bu ne saçmalýk? Kimdi kaþýkçýn; sen ne yedin? Unuttun mu hizaya çektirdiklerimizi?” Esirgedik dilden tövbemizi.
Etsiz kaldý asalet. Fersiz bakýþlarý ne kadar da iri! Keyfî emir keser mantýkî her demiri. Geçtik hazýr ola, Uyduk kurala. Amenna! Üst üste kemiklerin en üstünde Kutladýk zaferimizi.
Velhasýl… Ýnceldi dallar adam asmacadan. Semirdi balta. Þimdi ne halta, Suçluyoruz birbirimizi?
Mücella Pakdemir
xxx
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mücella Pakdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.