Bir çocuk kayboldu Kalabalýk gözler içinde kayboldu Yalnýzlýðýn ortasýnda yok oldu Sevgiye yönelince Bulamayýnca Ýnsanlarýn þehrinde Gökdelenlerin Rezidanslarýn içinde Koskoca þehirde Yalnýzlýðýn içinde bir çocuk kayboldu Gözleri gökyüzünde Sevgi umutlarý hangi yýldýzda saklý, arar gözleri Soramadý, diller suskun Ýçinde geleni söyleyemedi Söyleyemedi, esareti aðýr oldu içinde ki sözlerin Acýmazýca saran düþlerinde yalnýzlýk Ruhunu saran, yalnýzlýðýn demir parmaklýklarýnda yalnýzlýk Ateþ düþtü canýna Bir gelip hasretim sorsan, diye haykýran gözleri Acýmasýzlýðýn zindanýnda Sarýyor ruhunu zindanýn soðuk parmaklýklarý Acýmýzca sarýyor Yalnýzlýðý yýldýzlarý deliyor Kýnalý saçlarýnda dökülen rüyalarý Hücre, hücre ruhu zindanlarda Kurak bir ilkbaharýn, kuruyan yapraklarý gibi kuruyan gözleri Hülyalara dalmýþtý, kývranan gözleri ile Dumanlý sokaklarda aramýþtý Bulamamýþtý Uzun zaman sessiz kaldý, haykýrdý Duyan çýkmadý Yalan vaatler, sözler Bir avuç sevgi idi, istediði Bulamadý Bir çocuk, kayboldu Yalnýzlýðýn, ortasýnda kayboldu Zincire baðlanmýþ, hülyalarýn mevsiminde Yalýn ayaklý Bir çocuk, kayboldu Geçmiþin sancý dolu yolunda Kýrýlmýþ hayalleri ile Rüzgârda sallanan Toprak, olamayan taþlarla betonlarla Örülü þehirde Paylaþmayý bilmeyen Betonlarla sarýlý Çöl yorgunu þehirde Geleceðin, þehrinde bir çocuk kayboldu Hiç gören olmadý Bilen olmadý Susku orucu tutarak Kaybolan Saflýðýn, elbisesini þehirde býrakarak Ýçindeki yaranýn acýsý ile Hüsran mabedi, taþ betonlara son defa hüzünle bakarak Bir çocuk, kayboldu Bir çocuk kayboldu, þehri sardý çýðlýk Kapandý, yalnýzlýðýn sonsuzluk kapýsý Gözlerde yaþ Rüsva, olan bedenler Bir çocuk arýyordu, tüm þehir Kayboluþ ve mekânsýzlýðýn Uzaklýðýn ve yalnýzlýðýn, hissi beton þehirler yýkýldý Gömüldü, derin tünellere öfke ile Yeniden, kerpiç evler yapýldý Aðaçlar dikildi Kerpiç evler nemli Bir lokma aþ için, insanlar ezilmedi Sömüren, sömürgecilerde gömüldü Dipsiz tünellere Gömüldü, tüm teknoloji aletleri yalnýzlýk saçan Koltuklar ranzalar, kanepeler yalnýzlýkla yatýlan Yalnýzlýk, kokan atýldý Serildi yere minderler Döþendi hasýrdan sevgi ile örülen, yastýklar duvarlara yan yana Yere serildi, yünden döþekler yan yana Sarýlarak kucak kucaða yatýldý, kucak kucaða Þehir bölündü, mahallelere Mahalleler, cývýl, cývýl kuþlar kýskandý, katýldý þölene iç içe Evlerde gaz lambasý yanýyordu, sevgi tüten Eski bir lambalý radyo Arkasý yarýn dinlenen, pür neþe ile Televizyonlar kýrýldý, hýnç ile küf yalnýzlýk saçan Yerine, günlük hikâyelerin sohbetin aldýðý sohbetler konuldu Ocaklarda, tavalarda is sevgi kaplamýþ Sofralarda fazladan, iki tabak konuldu Biri misafir için, birisi komþusu için Tüm, arabalar gömüldü, Sömüren, benzin fiyatýna inat, hýnçla gömüldü Paytonlar, ahenkli at sesleri ve zilleri ile Neþe saçan mahallelerde gezinen Artýk gözlerde neþe Baðýrýyordu destancý amca Zöhre ile tahirin aþkýný alýn, okuyun Kalabalýk mahallede, omuz omuza Destancý amca sofrada, gönül sofrasýnda Heybesine konulan çökelek, tereyaðý Aldý kazancýný, sevgi ile ýþýldayan gözlerde kalplerde Anlatmaya baþladý, Zöhre ile Tahirin aþkýný Dillendire dinlendire Týpký arkasý yarýn gibi Gözlerde, kalplerde yaþ, akan sevinç içinde Aðaçlar nemli sessizce aðlayan, Ýnsanlar gözleri nemli hissiyat ile akan gözlerdeki yaþlar, muþtulu Aranan çocuk bulundu þölen ile muþtu ile Kalplerinde saklanan çocuk, bulundu þölen ile Allah’ým sana iltica ettim Tüm bedenimle Bilemedim ömrümce Göremedim ömrümce Kavrayamadým olmayan aklýmca Kapýn hep açýkmýþ göremedim Nefsime uydum bilemedim Hep gözyaþý döktüm Hep ezildim Hep sömürüldüm Kahpe sömürü zindanlarýn gardiyanlarýnca Bilemedim gözyaþýnýn merhamet sahibi sensin Bilemedim ezilenleri ezenleri, ezen sensin Bilemedim sömürenleri soluksuz býrakan sensin Bilemedim kahpe sömürü zindanlarýn, gardiyanlarý Zindanlarýn karanlýðýnda ateþ ile yakacak olan sen Bilemedim Göremedim çok çileler çektim Bilemedim seni, bilemedim çilenin içindeki muþtuyu Onlara bilemediler zulümde ki sancýlý ateþi ýzdýrabýn yok oluþunu Ýsyan ettim Çiledeki muþtuyu kaçýrdým Allah’ým san iltica ettim Kuranýn ile Ol Resulün sünneti ile Ýmanýn ile Sana iltica ettim Beni baðýþla af et Sen af edensin Merhametinle kucaklayan, saransýn Sana geldim muþtu ile Sar beni muþtulu merhametin ile Mehmet Aluç 29-05-2301 03-30
__________________ Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin’de affý için Selam ve dua ile... Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.