Aðlar bu gönlüm senin kor alev hasretinle gurbet ilde yârim Þafak sökülür gibi sökülürsün hicranýnla yar yüreðimde Benim inan hatalarým ile olan yüreðimi yakan mücrim Ten denen kafeste kin çiçekleri açmasýn yürüdüðümüzde
Geçmez gönülde keder matem sen tebessümünle gülmezsen canda Aþk narýnda mutlulukla yan ey gönlüm sende neþeyle bir anda Gezsin aþkýn nar-ý neþeyle damarlarýnda akan bu asil kanda Ten denen kafeste kin çiçekleri açmasýnda yüreðimizde
Gönüller aþk ile bu dünyada merhametle haydi sakinleþsin Haydi, ey kullar zaman bitiyor el uzatýn gönül yakýnlaþsýn Nefret tohumlarý ekenlere aman ha can gönüller kanmasýn Ten denen kafeste kin çiçekleri açmasýn sakýn ömrümüzde
Yar gelir beklentisi ile gönüller umutsuzca aðlamasýn Aþk yolunda gönüllere diken batýrýlarak hiç daðlanmasýn Ýmanla aþk yürünmeyen bu yollara ümit hiç baðlanmasýn Ten denen kafeste kin çiçekleri açmasýn ha gülüþümüzde
Gönülleri aldatanlar haberimiz yok bundan hiç sanýlmasýn Yollarda nefretinizle çekilin ortalýk birden kýzýþmasýn Kör gözlerle yol gösterenler edepsizler çekilsin de yanmasýn Ten denen kafeste kin çiçekleri açmasýn gönül bahçemizde
Kul Mehmet’im der ki ayrýlýk yolunda gözlerde yaþlar akmasýn Kalbinde aþk olanlar vefasýzlýkla sakýn ola hiç solmasýn Nefis þeytan aþk aðacýn meyvesi sevgiyi kandýrýp yolmasýn Ten denen kafeste kin çiçekleri açmasýn sakýn yönümüzde Mehmet Aluç
__________________ Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin’de affý için Selam ve dua ile... Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.