gün ýþýðý her sabah
tarak vuruyor
saçlarýna palmiyelerin
kamaþýyor gözüm,
kývrcýk marul tazeliðinde
kumsala sürgün dalgalar
pasýný siliyor usulca
dünden kulaðýmda kalan
senfonik þarkýlarýn
sesini kesen rüzgâr,
her gün baþka yönden eser
ayrý yolda, ayrý dalda
yarýn acaba ne olur;
þüphesiz doðacak güneþ
ateþböceði kýmýl kýmýl
ya ben olacak mýyým
yoksa kýmýltýsýz
yerimde kalacak mýyým?!
dünya güneþe pervane
devran döner
gün düþer ardýna daðlarýn;
doðmamacasýna
gömer tek tek bizi
her hayat bir gün söner!..
Þaban AKTAÞ
01.02.2015