sinsi karanlýk bela olup çökmeye baþladý katran karasý tepelere o aðaçsýz kayalýk daðlarý görmeyen göz oralardaki geceyi nasýl bilsin sabahýn ulaþýlmazlýðýný zamanýn durduðu anlarý normal akýl nasýl bilsin bütün sevgilerden uzak bir gün görmeyi umarak cesaret girdabýnda savrularak çarpmayan yürek nasýl bilsin
toprak o öpülesi yarimiz toprak ýslak mý ýslak giysiler ýslak bot ýslak hava sulu buz misali o da ýslak
çelik kimimizin koynunda kuytu da yar misali sarýlmýþýz çelik kimimiz de ecel kusmaya hazýr azrail saymýþýz
yiðitler fýsýltýlarla helalleþiyor mevziler de bozkurt misali ileri atýlmaya bekleþiyor sinir bozan rüzgar it kokularý taþýyor ölüm deli fiþek her yerde kol gezip dolaþýyor
hem dost hem düþman gece tek yýldýza hasret artýk çýt sesi bile yok nefesler gizliden alýnma da yürekler Allah’a þehadet için yalvarma da
derken parladý afak sarsýldý bastýðýmýz toprak çekti tetiði yiðit eller þahikalar çaktýrdý atýlan gülleler mahþer gibiydi o an yerler gökler cesur diller de Allahuekber kimizin teninde açýldý kýzýl güller
çil yavrusu gibi daðýldý hainlerin sürüsü etrafa saçýldý çoðunun ölüsü
karanlýk aydýnlandý yeniden gürültüsü geldi geriden kaçanlar da düþtü ecel tarlasýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Atay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.