Yalnızlıkta kendini adamdan sayıyor!
Yaþamýn gene görünmeyen yüzündeyim
Az sonra ay çýkacak ve ýþýksýz düþlerime bir kelam edecek
Ben kalanlara veda ederken o yenileriyle ilgilenecek
Yaman þey þu veda,
Ben aðlarken baþkalarýnda gülümsüyor
Kýzmýyorum ona elbette bana veda ederken birileriyle de tanýþacak
Oysa hayat hiç kaybetmem sandýðýmda hep firar
Hep kaybederim diye düþündüðümde bir dost
Bazen sýkýlýyorum iki yüzünden daralýyorum adýndan
Çok sevdiðim yanlarým uzak hep aradýðým taraflarýmsa tuzak
Neyi istersem dünyada hep bir sýnav hep bir yalan
Delicesine ölmek isteyip sonuna kadar nefes almak ölümün baþka hali
Kader bana ben kendime inat
Bilindik þey yalnýzlýk görsem önümde baksam ardýmda
Tuhaf þeyler olsun istiyorum güneþ alev alýrken donmak gibi
Terk edeceksem biletim sadece gidiþ olsun
Dönmek istediðim zaman hayallerim deðil anýlarým teþrif etsin
Lakin henüz zamansýz henüz kararsýzým
Papatyalara da küstüm artýk açmýyorlar
Gönülde boþ verdi artýk alýnmýyor
Zalim þey þu ölüm,
Ruhum yaþarken bedenim gidiyor
Küsmüyorum ona çünkü bende çürürken baþkalarýnda yaþayacak
Sadece biraz seçmiþ biraz da seçilmiþ gibiyim
Hayallerim çoðalmýþ isteklerim azalmýþ
Anladým ki yaðmurlar bir bana bir de havaya küsmüþ
Hissettiðim baharlar onca çiçeðe bir de gönlüme açmýþ
Yýldýzlara da kýzdým artýk parlamýyorlar
Kendime sordum hala bilmiyor
Yalnýzlýkta kendini adamdan sayýyor
Ben unuttum o hala benle avunuyor!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.