AYNI GÖKYÜZÜ ayný yerden baðlanmýþýz aþkýn içine gökyüzüne bakýyoruz görmez yanýndan bin hayat getiriyor avuçlarýma tesadüfler o kadar umut ki gözlerinden kayan yýldýzlar gizli zamanlara sýðýnýyor akýyor ellerimden
çýrpýndýkça dökülüyor kuþlarýn kanadýndan izlerin açýk bir pencereden içeri dolan aþk tutuyor bizi çarpýyor yüreðimize en þiddet vereninden seziyorum ömrüme kýyacak deli gülüþlerin daha ne çok kalem gezer gecelerimde bilinmez ne mürekkepler tüketir zaman
belki de ayný þiire yazýyoruz ismimizi bilmeden bin hýnç alýyoruz aþkýn durgunluðundan ayný yerden seviyoruz suskunluðun tenini düþlerimiz çatlýyor göz göz içimizden dalgalýyor içimizdeki rüzgârýn hýzýný bin hiddetle harlýyoruz solgun ateþleri
sancýlar doðuruyoruz içsel tutkularýmýzdan çatlýyor düþlerimize sýzan kuþkulu eller topraða düþen ilk yaðmur kokusu oluyoruz düþlerimize uzaktan bakan gözlere her an kuþlarý gösteriyoruz neþeyle cývýldayan bin gökkuþaðý bin aþk oluyoruz ayný gökyüzünde vildan 2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
PAPATYA73 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.