Hayatýmýn hesabýný ben vereceðim mahþerde, Doðru, yanlýþ her þeyi yaþadým bu serde, Azabýný çekmekten düþsem de derde, Rövanþý olmayan bir yenilgi tattýrdýn bana.
Sen ki yýllarýmý verdiðim aþkýmdýn, Nasýl yaþýyorum bu sevdayý diyen þaþkýndýn, Sözde dünyadaki en þanslý kadýndýn, Çýkmaz sokaklara girdim inandým sana,
Bir an görmesem içim daralýrdý sen diye, Anladým ki sevmek denen þey sadece hikaye, Sevdiðimi düþünürken son hýz çarptým direðe, Kendim ettim kendim buldum aðlýyorum halime.
Zafer Özcan-(03.02.2015)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.