kuru sýký bir gün daha indi akþamýn kucaðýna
daðlarýn süslediði aklýklarýn gölgesi
yorucu bir sýzý býrakmýþtý gönlüne
özlediði dünlerin içinden birini çekip çýkardý
yaralarýna merhem olsun diye
sürdü gözleriyle ufkun sýrtýna
bir ses baðýþlanmýþlýðý belli bir ses
akýyordu iþte gözlerinden
hýrkasýna bürlenir gibi sarýldý
sokaðýn en körpe adýydý yüzü
annesinin iliklediði gömleðiyle
ve babasýný sýrtýna koydu eliyle
vardý hala hayatýn yamacýnda
ah ölüm
neden aklýnýn yetmeyeceði kadar vardý
bir hamlede en katý gücüyle
çekip almýþtý
olan her neþesini
þimdi yollarýn iklimini taþýyacaktý
özlemi yol arkadaþý olacak
ve o asi bir solukla cevap verecekti
"evet ben bir sokak çocuðuyum
ve hepinizden daha çok masumum"