GİBİSİN

Çok periiþan gördüm seni,
Derdi baþýný aþmýþ gibisin,
Hiç aramaz oldun beni,
Vefasýz bir dost gibisin.

Ne sesin çýkar ne soluðun,
Ne elin oynar ne ayaðýn,
Hele bir de var ki, donuk bakýþýn,
Arka bahçemde ki, korkuluk gibisin.

koþup koþup eriþemediðim,
Bir kez olsun yetiþemediðim,
Sonunda artýk pes ettiðim,
Çýkmaz bir sokak gibisin.

Hep çok uzaklardaydýn sen,
Ne yedin ne içtin bilmem,
Yanlýþ idealler peþinde koþan,
Daða çýkmýþ, terörist gibisin.

Çok þaþýrmýþ sýn görmeyeli,
Uzak duruyorsun, el gibi,
Çok oldu ben seni övmeyeli,
Sudan çýkmýþ sanki, balýk gibisin.

Bir o telden söylersiin, bir bu telden,
Çok detonesin, ben dinlemem,
Sakýn! gücenme bana sen,
Daha tarzýný bulamamýþ, popçu gibisin.

Bir kaleden diðerine koþarsýn,
Kýrmýzý kart görmezsen, çok þaþarsýn,
Faulü beklemeden, yere yatarsýn,
Hiç gol atamayan, topçu gibisin.

Bir meleksin bir þeytan,
Bir alan piþman, bir almayan,
Ýnnce bir çizgiyle ayrýlan,
Cennetle, cehennem gibisin.

Aðzý iyi laf yapan,
Önüne geleni kandýran,
Hiç sormadan alan,
Kalbimi çalan, hýrsýz gibisin.

Baþý öne eðilmiþ kaldýrmaz,
Çaresizliðine aldýrmaz,
Damarýna basmazsan saldýrmaz,
Babasýz kalmýþ, yetim gibisin.

Çok boþ bakýyor gözlerin,
Acýtýyor beni tüm sözlerin,
Araya ayrýlýk girdi, kalmadý tesellim,
Sen sanki beni, unutmuþ gibisin.

Zülfiye ERDOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın: