Düðmelere üfleyen kadýnlarýn aðýtý okunmuyordu o günlerde soðuktu ocak biz ki çözüp düðümlerini düðmelerin g-özlerimizi baðlamýþtýk /son bir bahar demiþtik adýna….
çünkü; alýþtýk tüm hallerine sokaðýn bir balkon altýnda belki kafamýza hiç saksý düþmedi ama hep yüreðimizin bir kenarýna hapis ettik ayrýlýklarý, kökleri kuru, topraklarý daðýlmýþ bir çiçek gibi/
biz ki gözbebeklerimizi bile ciddiye almýyoruz tümseðinde aynanýn..
kabuðu kaldýrmadan ne görebiliriz ki yaradan/kabuðumuzun dýþýnda..
ve bil ki sevgilim olamayan sevgili; kokun geliyor Nirvana’ya henüz varmadan/
kokun ki kapýsýnda bir meleðin düþe yattýðý egzotik bir tapýnak
kokun ki buram buram daðýlýyor/ daðlanýyor içimde içim derin/ýslak ve sýrýlsýklam…
yaþamý asla ciddiye almadýk/almýyoruz, ne varsa anlatýlan sana dair/ bana dair/ ayrýlýða ve ölüme dair. bugüne dair sanarak yaþýyoruz hep yetiyor her nasýlsa...
sever gibi görünen ve bozan yapar gibi... sonra koþar gibi duran insanlarýn eksik anlamlarýdýr susmak konuþur gibi susamak kanmak/sýzýn
konuþmak sonra susadýðý kadar/ sustuðu kadar...
yüreðime getirdiðin baharýn kekre tadýna ocak geceleri kadar kar düþünce kýraðý çalýyor düþlere ve dona kesiyor dallarý aðaçlarýmýn ki aþk vurgun yiyor bilmem kaç kulaç derinliðinde bir denizin burnu kanýyor önce sonra kulaklarý kurtaramýyor hiçbir sandal ve götürmüyor gemileri yaktýðýn o günlere ki Ýntikam almak için bilenmiþ bir harfinin yarý araladýðý kapýdan/ adýný fýsýldýyorum alt dudaðýmý emerek mor böyle zamanlarda bir yapraðýn gövdesi için duyduðu hisler kadar ýslanýr her þey bakýþlarýmda damlamasam bile teninin üzerine…
çünkü budur tek gerçek. O tutkulu aþk! bizi yolara düþüren/ baþýmýza iþ açan ve yolda býrakan bizi sonra
yol olan…
þimdi adýmladýkça tabansýz ansýz sana doðru içime doðru kayboluyorum...
(...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
eksik susmalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.