Belkilerle yaþayamýyor insan Sen ne kadar belki dersen Acýr kalbin Sen ne kadar geçer dersen O kadar büyür ateþin Sen ona minnet edersin belkilerle O baþkalarýna Sen onun için canýný verebilirsin O senin suratýna bile bakmaz Ne kadar seversen O kadar üzülürsün aslýnda Kýsaca aþk budur ya Aþýk olup da mutlu kalanýný Hiç görmedim Arkada kalanlar Hep üzülendir Çok sevendir Terk edilir Aslýnda karýþýk bir Hüzün doludur aþk Karýþýk bir hasret Biraz nefret dolu belki de Eskilerin nefreti Aþkta kaybedenlerden kalan Hic bitmeyecek Kocaman bir yalan Aþkýn olduðuna inananlara Sonsuza kadar uzanacak duman Tek insan kalmayacak Dumanýn daðýldýðý gün Ýnsanlar aþkta Gerçek aþkta ölüme uzanan Karanlýk bir tabuttur Asýl olan Hepimizden arda kalan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Betül Nur Gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.