Gönül Bostanım

Kara yel esiyor Meriç’in üzerinde
Belli, sevda zamaný
Yine erken açsa da zerdali aðacý
Zemheri çiçeðine güvenip geldim

Elvan elvan açtý gönül bostaným
Itrýný duyunca kalmadý pinhaným
Renk oldu, ahenk oldu, sen oldu zamanýn
Yalancý bahara kanýp geldim.

Müselsel mevsimler gibi sevdan içimde
Yarýsý kâm ise yarýsý hüzün
Yaðmurlar kanatsa da yaramý içten içe
Mekaným, meskenim sen ol diye geldim

Adýn benden öte, benden ziyade
Misk-i amber misali daim gönlümde
Güneþ bir kaybolup bir görünse de
Sen ben de sonsuz ol diye geldim.

La þüphe...


Sosyal Medyada Paylaşın: