Aðýtlarý beleyip gömdük
Yedi kat yerin dibine
Dehlizlere gizledik yaslarýmýzý
Artýk
Siyah gülüþlerimiz karanlýða çeviriyor günü
Hangi yana dönsek kayýplarda kýblemiz
Ve.. elimizi kolumuzu baðlýyor basiretimiz
Bir bedevi tuvalini beyazdan kýrmýzýya boyuyor
Her fýrçanýn kýlýç darbesinde
Bir masum sabi sesinin figaný var
Umursuz yamyam zevkten dört köþe
Ölümü yaþam diye daraðacýna asýyor
Barut rengi gökyüzünün
Gelincik kýzýlý bir ülkesi
Asitle kurutmuþlar elvan çiçeklerini
Ne kuþ uçar ne kervan geçer artýk
Bu ceset tarlasýndan
Þimdi ben !...
Ödünç alsam bir martýnýn kanatlarýný
Düþsem meneviþ gözlü bir diyara
Arkamdan gelir mi acaba
Acuze ruhsuz bedenler
Çeker mi tekrar saçlarýmdan kendi cehennemlerine
Korkuyorum
korktukça ölüyorum
Peki bu sessizlik
Neyin korkusu
Ruhuma çöreklenen
Bir tütsü gibi
Genzimi yakan ölümün mü tortusu
Ýlahi adaletin yeganesi
Kopart artýk kýyametini
Arzýna gömülsün dünyanýn
Meczubu katili avanesi
Dilek USTA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.