Gecenin zifirindeyim Gel gitler yaþýyor bedenim korktuðumdan deðil ürkekliðim aslýnda en çok sevdiðim gecenin koynundaki halim
korktuðum kendi karanlýðým her gece gördüðüm düþler karabasan olup çöküyor üstüme yalpalýyorum yürüdüðüm yollarda tutunmak istiyorum yoksun! uzaklara dalýyor gözlerim taa uzaklara! düþünce tutan eller vardý yanýbaþýmda hayýflanýyorum... hem varlar hem yoklar; halüsünasyonlar mý görüyorum ne? neden ellerim havada varsýnýz biliyorum, neden ses vermiyorsunuz çýðlýklarýma
Beynimde soru þimþekleri nedenler, niçinler,sorular sorular! .....? Her yer soðuk, duvar gibi yalnýzlaþýnca böyle oluyor demek üþüyorum; hem de çok dostumun ellerine bakýyorum tutmak için, yok!
Sonra, karanlýðýma dönüyorum bir kez daha Ey kalbimin sahibi! affedermisin beni? Ey sönmeyen ziya! býrakma ellerimi ] Sosyal Medyada Paylaşın:
sıla46 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.