Boran Fırtınası
Uzak düþler ülkesi yüreðim
Emek sömürü altýnda içim kanýyor.
Birileri ekmeðime saldýrdýkça!
Aç bir çocuk bakýþý daðlýyor içimi...
Ýçten içe suskun bir bakýþ dökülür
Buruk bir yürek sýzýsý gözlerimden
Parmaklarýmýn ucu kavgama baðlýyor beni
Sömürülen insanlarýn arasýnda!
Çoktan kýraðý tutmuþ yüreðimin alazý…
Anýlar çaðlayaný çaðlýyor içimde
Ayaklarým yorgun bedenimi!
Taþýmaz oldu özgürlüðe
Dizlerim üstüne düþüp kalacak gibiyim!
Kapýsýna dayanmýþým baþkaldýrýnýn..
Kanýmý donduran sanayi ayazlarýna
Sürükleyip gitti sonbahar ayaklarýmý
Yudum yudum içtik bal ettik acýyý
Aþk ile tutkuyla doldurduk sevdamýzý
Baþ eðmez bir boran fýrtýnasý baþýmýzda…
Haklýlýðýn adresi bulunmaz olmuþ
Emeðin katlolduðu sanayi yollarýnda
Akbabalar tünemiþ çaresiz dallarýma
Ki ilk baharda budanmýþ fidanlarým
On iki eylül ile tepeden týrnaða……
12 Eylül Emeði katlederek Devam Ediyor HALA___ Abdullah Oral
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.