Sen bir gül Ben ise kýzgýn bir kül Her gülün kendine özgü kokusu vardýr. Sarar çevresini ve kýskandýrýr çevresindekileri Her külün’de bir ateþi vardýr kendine özgü Yakar kendisini ve çevresindekileri Farklýdýr ikisi de ama aynýdýrlar aslýnda Gül’de kül’de yakar bileni Yandým yandým içten içe kor ile yandým Gri bir kül oldum Sonra yüksek daðlardan bir rüzgar esti Toz oldum Kayboldum Yok oldum. Bu da benim sonum du. Sen ise ey gül Hep kýskandým seni Rengini ve kokunu Belki solacaksýn ama Sonra yeniden tomurcuk açacaksýn renk renk Seni tutmak isteyenlere Ýzin vermeyeceksin o devasa dikenin’le Hep güzel kokacaksýn ey gül Hep güzel kokacaksýn Þanslýysam eðer Belkide benim gri külümün bir zerresi Dikenine de olsa tutunur hafifçe O nada razýyým ey gül o nada razýyým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Siyah ve Mavi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.