Yoruldum kahrolasý hayat yokuþlarýnda Tükendim,tökezledim kaldým düþtüðüm yerde, Bu sefer tamam deyip yine yanýldýðýmda Yeniden kaybediyorum kendimi her seferde..
Hayallerden uzaðým gerçeklere yabancý Ruhumdan bedenime uzanýyor bir sancý, Ýki sözden ibaret varlýðýmýn inancý Hakikati gizliyor gözlerimdeki perde..
Hüzünlenir aðlarým kederlere boðulup Kýrarým kadehlere içip içip kahrolup, Dik durmaya çalýþýp ha bi gayret doðrulup Hayat büker belimi omuzuma çökerde..
Ýmkansýz devalarda avunurken uzakta Ruhum bedene küser düþtüðü her tuzakta, Çaresizlik içinde biriken gözyaþlarým Huzur getirir belki birer birer düþerde..
29.01.2015___01:20
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma Şanal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.