EBEDİ HUZUR
Þöyle dört baþý mamur alabildiðine hür
Eteðinden kar düþen daðlaramý sýðýnsam,
Þu yorgun hislerimi sýrtlanýp çýkýp yola
Beni bana býrakmaz her ne varsa arýnsam..
Azap ateþi gibi bendimi çevreleyen
O keder denizinde keþke bir ben boðulsam,
Çýðlýðý kulaðýmda uðultuyla yükselen
Ölüm sessizliðinde ebedi huzur bulsam..
Sarýlýp avunduðum yýðýntýlar içinde
Yitirmek üzereyim tüm iyi niyetimi,
Dayanýlmaz acýlar pusudayken peþimde
Hiç kaybolmamýþ sayýn derin mahiyetimi..
Bilinmeze giderken en olmadýk yaþýmda
Ruhumun yansýmasý bir musalla taþýnda,
Gök kubbenin kapýsý aralanmýþ demek ki
Bedenim kadifeden bir kefen kumaþýnda.
Ebediyete teslim oldum iþte sonunda
Hiç olmadýðý kadar þuan aklým baþýmda,
Uykusundan uyanýp þu yalan yaþantýmýn
Huzur bulurum belki ahiret hayatýmda.
30/01/2019__16:15
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.