sensiz izledim güneþin batýþýný
gözlerimde nem yüreðimde hüzün
yürüyorum bir sahil kenarýnda
yavaþlayan adýmlarýmý sayarak
deniz hýrçýn dövüyor dalgalar kayalarý
balýkçý kayýklarý arýyorlar sýðýnacak liman
kimisi boþ dönüyor kapalý kýsmeti
bir baþka güne vira demek niyeti
dalýyor gözlerim çok uzaklara
sen geliyorsun aklýma
beraber az mý yürümüþtük el ele
bu yollarda omuz omuza
yanýmdasýn sanki yine
bak az ileride balýkçý barýnaðý
son çayýmýz oldu beraber içtiðimiz
önünde koca bir çýnar var
aþkýmýzý ölümsüzleþtirmek için
ismimizi kazýmýþtýk her tarafýna
kýsa saplý çakýlarla
aramýzda kalmýþtý koca çýnarýn gövdesi
sen bir yanýnda ben bir yanýnda
kavuþamýyordu ellerimiz
olmaz bu engelleyemezsin ey çýnar
yine de sarýldým anlamadan sýmsýký sana
yasladýn baþýný omuzuma
sýðýndýðým limaným sensin diyerek
ürkek bir kuþ gibi titredi bedenin
kalp atýþlarýný hissettim yüreðimde
yakomozlar düþerken yorgun denize
ay kendini gösterip gülümsedi bize
üzerimizdeki heyecan geçmiþ
almýþtý yerini doyumsuz tutku
önce masumca baþladý öpüþmeler
sonra içimizdeki kor alevlendi
yayýldý tepeden týrnaða tüm bedenimize
zaman mekan kavramý yoktur artýk
azgýn sular durulana dek
mutluluk bakýþlarýyla ayýlýrýz sarhoþluðumuzdan
dünyayý keþfeden sanki bizdik yeniden ...
Refik
31 . 01 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.