Bu gece son
Toplayýp tasýmý taraðýmý
Senli düþlerden vazgeçiyorum.
Gecelere býrakýyorum gözlerini,
Arzuyla titreyen göðüslerini,
Ve dudaðýnýn pembesini.
Yaðmurlara saklayýp adýný,
Kahvelerden çýkarýp tadýný,
Sol yanýmdaki þu bitmeyen sancýný
Bu gece ateþe verip
Maziye hapsediyorum.
Güzeldi varlýðýn
Özeldin benim için.
Hani olmadýk bir zamanda bir þarký dolanýr diline,
Hani yüzünü göremediðin birinin saçlarýndadýr ya o an ellerin,
Bir tebessüm bulaþýr dudaklarýna
Ve yüzünde açan en utangaç mevsimdir o an aþk.
Ýþte öyleydi adýn,
Aþktýn benim için
Artýk bitti
Gidiyorum.
Kulaklarým kaldýrmýyor eskimiþ þarkýlarý...
Yüzlerce isme dokunuyor da dudaklarým,
Ne zaman adýnýn harfleri düþse dilime,
Ýçimde bir yerler tekrar tekrar yýkýlýyor yine..
Her sabah yapýp her akþam yýkýlmaktan Ýnan yoruldum
Bu yüzden
Artýk vazgeçiyorum tadilattan
Bu gece
Sana kurduðum bütün mabedi yýktým.
Bu saatten sonra geri dönersem eðer
Aciz’e çýksýn adým.
Sanma ki seni sevmedim
Taptým ulan taptým
Ama olmuyor iþte
Özlemek böylesi dokunuyor insana
Hoþça kal iki gözüm
Artýk özlemle dokunacaksýn resimlerime
Eylül dökülecek avuçlarýndan
Adým dokunduðunda dudaklarýna
Ýçini yýrtar gibi atacak yüreðin
Sonrasý
Sadece ýlýk bir tebessüm olacaðým
O güzel gözlerine sürdüðün
Ýyi bak kendine
Gitmeden önce
Tüm ýþýklarýný söndürüyorum,
Yüreðimin.
Hoþçakal!
€min @kduman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.