ŞEHADET

Bir damla kan düþtü topraða
Küçücük parmaklardan sýyrýlarak
Sadece anne diyebilen dudaklarýndan
Bir kýlýç çekildi yüreklerimize
Ucu bilenmiþ acýlarla tanýþtýk

Bir damla kan düþtü topraða
Ahmerle tanýþtý küçük gözleri
Hüznün çýngýraklý sesi yankýlandý duvarlarda
Zehrini yüreklerimize akýtan hüzün
Nede çok alýþtýk sana

Bir damla kan düþtü topraða
Göz yaþýna meftun göz yaþýna muhtaç

Ey toprak nasýl kabullendin bir bebeðin kanýný
Nasýl izin verdin sana karýþmasýný
Yerine kanla sulanmýþ filizler çýktý yüreðinde
Bahar çiçeklerinden daha berrak
Çalýlardan daha keskin

Buz parçasý girdi sýmsýcak yüreðine
Bir titremeyle gülüþü soldu gözlerinin
Açlýkla boðuþan ellerin semaya yükseldi
Yerine yaðmurlar kapladý gök yüzünü
Ve her yaðmurdan önce yüzümüze benzedi kara bulutlar...




Sosyal Medyada Paylaşın: