sensizliðimin tek suçlusu deðil geceler
yaþananlarýn hiç mi payý yok
isyan eder yüreðim böyle kadere
yazýlmýþ bir kere ben deðilim yazan
yüzümdeki çizgilerin her biri
çektiðim sevdanýn izleridir
peki ya gözlerim
bir bak bakalým ne göreceksin
eski canlýlýðý kalmadý onlarýn da
bakar görmez oldular
bedenim de çöktü vaktinden önce
saçlarým döndü beyaza bir gecede
aynalara küskünüm bakmýyorum artýk
göremiyorum siluetimde seni
korkuyorum belki de görmekten
yaþadýðým þeyler kolay mý sanýyorsun
ama senin kalbin yok ki
nerden anlayacaksýn
aðlamaktan bitap düþtü gözlerim
kalmadý akacak yaþ
kimseler görmesin diye aðladýðýmý
insanlardan kaçan birisi oldum
tek arkadaþým oldu karanlýklar artýk
sevmesem de yalnýzlýklarý
her köþe baþý evimdir benim
olmasa da gelen gidenim
gülmez oldu artýk yüzüm benim
yaþar kaderinde herkes kendini
söyle
tek suçlusu ben miyim sevdamýzýn
geçti zaman aktý bir su gibi
ömür denen pastada ki payda tükendi
kaçýncý kez uyanýþýmdýr bu
güneþi doðmayan sabahlara
alýþtým artýk beyaz karanlýklara ...
Refik
30 . 01 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.