Son günlerde gözüme sýk sýk duman kaçýyor
Ve þimdi anlýyorum,seni ey güzel annem
Sen tandýr yakýyordun,bende tandýr yanýyor
Kalbim kainat kadar,onca çok ki bahanem
Þimdi senin gibiyim,telaþ içinde hiç’im
Ne dünya umurumda ne yoksulluk ne geçim
Bir kedi bir serçeyi, kapý verse sokakta
Senin yandýðýn gibi yanýyor, ona içim
Dünyanýn, tandýrýndan, farký kalmadý Anne
Küvlesinde kül olan çocuklar görüyorum
Ekmek için yanmýyor,erk peþinde zamane
O çocuk küllerine kahrýmý gömüyorum
Ýnekler aç diyerek aðlayan annem benim
Evlatlar doðranýyor, babasý seyrederken
Orta doðu aç anne, benimse kýrýk elim
Kardeþi leþ yiyiyor, oðlum yemek seçerken
Þarký mýrýldanarak,aðýyordun ya hani
Þimdi aklýma düþtü,ucu ýslanan leçek
Þarký deðilmiþ meðer,ancak anladým yani
Meðer ben de sen gibi,olmuþum zulme köçek
Saçlarýmdan sürüdü beni ehl-i-salipler
Bir bir ýrzama geçti kim varsa güvendiðim
Þehadete yürüdü, cümle Hak’ka talipler
Gözünü hýrs bürümüþ bildiðim bilmediðim
Anne çaresizliði, þimdi bendeki bu hal
Ýðrenç terör Kudüste, Mümine paha biçti
Öküze bakan tiren, ve bir buçuk miyar mal
Hepimizin gözüne sadece duman kaçtý
a.y
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.