Bir geçmiþ zaman !!. Adý saný silik, Bir eski mezarlýk. Karýnca, akrep yuvasý dört bir yan.
Ölü topraðýnda bir çiçek, Kefenlemiþ yapraklarýný Melek dahi uðramaz bu lanet þehre Kaç kurtar kendini Þeytan teslim almadan.
Ne çok canýn yandý deðil mi Tarumar þimdi baktýðýn Bahçeler,baðlar. Yalýn ayak koþtuðun Ovalar daðlar.
Küçük bir nokta kadar þimdi kimliðin Yasa dýþý sayýlmýþ desenin rengin Küfre girmiþ þarkýn, türkün, gazelin Düþüncen bile kafeste, Susturuyorlar, Yok sayýyorlar Sezmiyormusun.
Feri yok, pus çökmüþ gözlerine. Yaðmurlarý kurumuþ pýnarlarýnýn Haresi mat, Boþlukta çivili bakýþlarýn Solmuþsun Siyah beyaz rengin Bitkinsin , Ölüyorsun Bilmiyormusun !!.
Güneþ güne , Ay geceye küsmüþ Çatlamýþ umudun sabýr taþý Kuzgunlara, Aç kurtlara kalmýþ meydan. Leþ kokuyor, Kan damlýyor aðýzlardan görmüyormusun !!.
Yazgý deðil bu !! Düpedüz iþgal insanlýðýna Çalýnýp harcanan umutlarýna Korkma ölümden öte köy yok Vur yumruðunu, At üzerinden uyku mahmurluðunu Varsýn tek ordusu sen ol özgürlüðünün.
Belki bende yutmalýyým sözcüklerimi Rahatýna düþkün mýsralar içmeliyim Yada unutmalýyým, Uyutmalýyým karabasan düþünceleri Özür dilemeliyim kavgalarda kýrýlan kalemimden. Ama,Nafile çaba Tövbe kar etmez gayrý Ýncittim Tanrýyý en incinmiþ yerimden . Dilek USTA Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek USTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.