Hiç söylemedim farz et, hiç'tim ben
fuzuliM
Hiç söylemedim farz et, hiç'tim ben
Uzun zamandýr düþünüyorum, aklým karýþýyor... Kalbimin sesini duyuyor muyum, hayýr... bu içimdeki aðrýlar, kalp sesimi bastýrýyor belki de, yapamýyorum... seviyorum ama diyemiyorum, gözlerine bakýp bakýp susuyorum iþte. Ne zaman duysam sesini bir umut doðuyor, unutuyorum, dünyayý, inan... hani biliyorsun iþte... Beni ters düz ettiðin günden beri, içimde ýþýða, aydýnlýða karþý bir eðilim var, içimdeki o sonsuz karanlýða öyle bir ýþýk yaktýn ki, korkuyorum... tuhaf bir korku iþte, daha önce hiç bu korkuya kapýlmamýþtým...
Bu öyle bir þey ki, sevgi diyorlar ya adýna, öyle derin bir kuyu ki... Sana dair ne kadar güzel hayaller varsa bir tek sözüne darmadaðýn oluveriyor (gerçeklikleri).
Bir kaç güzel anýsý olsun sevgiyle bir tuttuðumuz o güzelim sohbetlerimizin.Seni sevmek istiyorum desem de gönlüm (de), kitaplarda adýna ’’aþk’’ dedikleri mana benliðimi hemen sarýveriyor...
Seni seviyorum diyemem, diyemem þimdi. Belki sonra da diyemem, baþkasý var beni kendine çeken, Senden önce, çok önce...
Onun verdiði savaþta esir düþtüm ben. Boynumda onun ipi var, ayaðýmda ona ait pýrangalarým.
Hem ben ona esir düþmeye de meyletmiþtim, Ki sen yoktun ondan önce. Hem olsaydýn da ne olurdu ki ben Aþka çok uzaktým ve sen de annenin kucaðýnda meme diye aðlayan bir çocuk!
Sana dillenmesin diye þiirlerde gizleyip durduðum þeyler var. Kimseler duymasýn, sus... Sadece bir þiirde aþikar severim seni baþka türlüsü olmaz/Anla beni/.
Hem seni seven olacak, benden çok seven... Kýskanacaðým, çünkü bana kaçamak bakan bu gözler ona esir olacak... Belki bana yazdýklarýndan daha güzel sözlerle ona þiirler okuyacaksýn, ona...
Kýskanmayacaðým iþte, kýskanmayacaðým... Göz göze gelip seviyorum dedikçe... Mutlu ol, Sevgili’m...
Ýnci’n...
Ey gönül,
Halime aðla ki,
bu dert gözyaþlarýyla pak oluversin
Ey gönül,
Kim ki sever bir güzeli
(O) güzeldir, sevgi çirkine yol alýr mý hiç?
Ey gönül,
Kim ki sever sevgiyle
O bir yoldur, zerrenin bütüne gittiði yol!
Ey gönül,
Halime aðla, sen yine
Gam, keder, onun vermediði sevgiden
Ey gönül,
O; beni sev ki seveyim seni dedikçe
kahýr gelip bu cana cellat oluyor
Seviyorum Gönül, O da seviyor
bu nasýl bir iddia ise
Ýspatý ki sensin gönül,
Sen ve Sende Sýr olan!
Dilþad...
Sen Ýnci ben Dilþad: Aþk kaybettim denilen yerde bulmaktýr (1)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.