ATEŞ PAHASI

-Hikâyeden Þiire uyarlanmýþtýr-

Derler ki, bir zamanlar bir Osmanlý Sultaný
Ormanda ava çýkmýþ, yanýnda da erkâný.
Av peþinde koþarken herkes vakti unutmuþ
Bir ceylan vuramadan gün batmaya yüz tutmuþ
Göðün kararmasýyla baþlayan yelli yaðmur
Aðaçlarý sallarken yolu kaplamýþ çamur.
Ne yan kalmýþ ne de yön; dönmüþler körebeye
Çaresiz sýðýnmýþlar en yakýn kulübeye.

Garip bir oduncuymuþ kulübenin sahibi
Usûlden buyur etmiþ, hünkârý bilmez gibi!
Yorgun, ýslak, üþümüþ; hünkâr ve maiyeti
Üþüþünce ocaða adam çakmýþ niyeti.
Od’un kýzýl aðzýna büyük odunlar atmýþ
Donmuþ misafirleri hemencecik ýsýtmýþ.
Sultan ve adamlarý epey memnun olmuþlar
Huzurda demirleyip hasbihâle dalmýþlar!
Hatta bir ara hünkâr: “Gerçek þu ki, þu ateþ…”
-Ýkramdan mütebessim- “…cidden, bin altýna eþ!”

Oduncu, sabaha dek, el pençe divan durmuþ
Padiþah, gitme vakti, samîmiyetle sormuþ:
“Konuksever efendi, bizleri ihyâ ettin
Harlý ateþin ile cümlemizi dirilttin!
Böyle bir iyiliði görmedim kaç senedir
Þimdi söyle bakalým, sana borcumuz nedir?”

“Bin altýndýr beyzâdem!” der oduncu bedeli.
Bunu duyan kesedâr: “Bre densiz… Behey deli…
Ne masrafýn oldu ki, bin altýn istiyorsun?
Verelim birkaç kese bu iþe ne diyorsun?”
Oduncu: “Hizmetimin kadri elbet bilinir
Böylesi dað baþýnda bu ateþ az bulunur!”

Padiþah vekilharca: “Söyletme dahasýný
Ateþ cidden iyiydi, ödeyin pahasýný!”

Oduncu ve bu olay dilden dile yayýlýr;
Halk bunu garipsemez, tavrý haklý sayýlýr.
Ýþte, o gün bugündür, bir malýn piyasasý
Deðerinden fazlaysa denir ateþ pahasý.

28.05.2011
Salih ERDEM
Sosyal Medyada Paylaşın: