şiirdışı
yokun yoktan baþka anlamý yoksa yoksun artýk!
þiir dýþý adýn artýk kalemimi batýrdýðýmda kalbime.
mavi mi yaðýyor gökyüzü bak kýrmýzý mý þimdi?
inat deðil bu deliyim diyeceðim affýn çok deliye.
her kýlýða giriyordu aþk hem de her kýlýða senin için.
soytarý oluyordu meþale ucundaki ateþe köz.
seni tanýmýyorum beni tanýmýyorsun diye seni tanýmýyorum.
þimdi bir kýlýða daha girdi aþk göstermeyen yüzünü.
gülüþünü yüzüme bulaþtýralý beri kördü göz.
girizgahlarýndan soyutluyorum kendimi kirpiðine düþen þiirin.
ellerinin, direnen ellerinin kasvetini görebilmek de varmýþ.
yokun yoktan baþka anlamý yoksa yoksun artýk.
seni mucizeler bile varlamayacak, bilgi bile deðilsin artýk.
kaç kez kýrýldým oysa kirpiðinin ucunda
kaç kez kýrlangýç sürülerine karýþtým.
yýkýyorum seni lanetli bir tablet gibi bu mabette.
bir yýkýk tabletsin artýk aþkýn sevda dokuyan ellerinde.
bir yýkýk gemisin bu tersanenin seni sancýlayan kör bir körfezde.
ücra bir kýyý þiiriydi kalemimin diþinden aþkýn sana ýsýrdýðý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.